ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οι Έλληνες άποικοι, οι οποίοι από το δεύτερο μισό του 8ου αιώνα π.Χ. ίδρυσαν τις πόλεις τους στη Μεγάλη Ελλάδα με τη βία, την επικράτηση και την υποδούλωση των εντόπιων πληθυσμών, προκάλεσαν παράλληλα μια ευρεία διαδικασία αφομοίωσης και πολιτισμικής διαμόρφωσης. Δημιούργησαν τον ιδιόμορφο ιταλιωτικό πολιτισμό που παρήγαγε διαφορετικά αποτελέσματα στον χρόνο και τους τόπους και οδήγησε στην ανάπτυξη σύνθετων κοινωνιών στη νότια Ιταλία πολύ πριν από τον εκρωμαϊσμό. Ο τόμος αυτός μας μεταφέρει "εντός" αυτών των διαδικασιών διαμόρφωσης, ακολουθώντας μια διαδρομή εξαιρετικά αρχαιολογική: δια μέσου των ταφικών κτερισμάτων, των ιερών, των υπολειμμάτων οικισμών, των αντικειμένων εισαγωγής ή απομίμησης. Ιδιαίτερα εξετάζεται ο κόσμος της αποικιακής πόλης, το ιστορικό φαινόμενο ευρύτερης σημασίας που εισήγαγε ο αποικισμός, οι πρώτοι οικισμοί, η ορθολογική οργάνωση των αγροτικών χωρών, η ανάπτυξη από τις πρώτες μορφές του πολεοδομικού σχεδιασμού και οι ολοένα πιο επιβλητικές αρχιτεκτονικές δημιουργίες, η εισαγωγή, τέλος, νέων μορφών αστικής ζωής.