ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Στο διάστημα 1998-2004 δημοσίευσα σε περιοδικό, απευθυνόμενο κατεξοχήν, σε νηπιαγωγούς τα μικρά σημειώματα που βρίσκει ο αναγνώστης τώρα συγκεντρωμένα στον παρόντα μικρό τόμο. Μετά παρέλευση αρκετών, έκτοτε, χρόνων θεώρησα σκόπιμο να έχουν μια σταθερότερη θέση σ’ ένα βιβλίο, καθώς σ’ αυτά περιέχονται αρκετές από τις σκέψεις που έχω διατυπώσει, τις ιδέες που έχω διαμορφώσει για το ηγεμονικό αυτό είδος της παραδοσιακής λαϊκής προφορικής λογοτεχνίας. Δεν υποτιμώ διόλου τη μεγάλη αξία του δημοτικού τραγουδιού ή της συγγενούς, σε πολλά προς το παραμύθι, παράδοσης (Sage, Legeηd)· μαζί συνθέτουν την αγία τριάδα της ποίησης του παραδεδομένου λαϊκού πολιτισμού. Αλλά είναι ο μεγάλος πλούτος των συμβόλων, χάρη στα οποία υπήρξε και εκφράστηκε το παραμύθι, που με κάνουν να το θεωρώ πρώτο μεταξύ ίσων.